İstanbul’daki bağımsız tiyatrolar ayakta kalma mücadelesinde
Mekan sorunları ilk sırada
İstanbul’da incelenen 68 bağımsız tiyatro sahnesi, ruhsat problemleri, mekânsal istikrarsızlık ve fiziki koşulların yetersizliğinden en çok şikâyet ediyor. Çoğu sahne apartman altı, pasaj ve depo gibi tiyatro için hazırlanmamış alanların dönüştürülmesiyle hayata geçiriliyor.
Evrensel’den Şeyma Akcan’ın aktardığına göre, bağımsız tiyatroların büyük bölümü yalnızca 8-10 aylık faaliyetlerini sürdürebiliyor; yıl boyunca kesintisiz oyun sergileyen sahne sayısı oldukça sınırlı kalıyor. Sahneler, oyunların yanı sıra prova ve etkinliklerle mekânlarını çok işlevli biçimde kullanmak zorunda kalıyor.
Seyirci sayısı düşük
Salon kapasitesi çoğunlukla 50-149 koltuk arasında değişiyor. Yıllık ortalama seyirci sayısı 10 bin olsa da sahnelerin önemli bir kısmı 5 binin altında seyirciyle buluşuyor. Bazı sahneler ise bin izleyiciyi dahi aşamıyor.
İnsan kaynağı ve finansman eksikliği
Çalışanların büyük bölümü gönüllülük ya da freelance esasına göre görev alıyor. Profesyonel ajans desteği ve kalıcı kadro yetersiz. Teknik ekip, prodüksiyon ve iletişim gibi alanlarda da eksiklikler dikkat çekiyor.
Dijital görünürlük hayati
Sosyal medya, bilet platformları ve dijital reklam araçları tiyatrolar için kritik önemde. Ancak çoğu sahne, teknik kapasite ve bütçe yetersizliği nedeniyle bu alanda etkin bir şekilde varlık gösteremiyor.
Destek çağrısı
Raporda, yerel yönetimlerin mekânsal destek sağlaması, ruhsat ve altyapı izinlerinde kolaylık sunması, dijital tanıtım ve iletişim için özel bütçe ayırması gerektiği vurgulandı. Ayrıca insan kaynağı geliştirme programlarının hayata geçirilmesi önerildi.
