Gazze’de “ölçülü güç” masalı
İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, güvenlik kabinesinden geçen ve Gazze’deki işgali genişletmeyi hedefleyen plana yönelik tepkiler üzerine İngilizce düzenlediği basın toplantısında konuştu. Tel Aviv yönetiminin hedefinin “Hamas ve Filistin Devleti’nden bağımsız, İsrail’le sorunu olmayan sivil bir yönetim” oluşturmak olduğunu söyleyen Netanyahu, İsrail’in Gazze’de kullandığı gücün “ölçülü” olduğunu iddia etti.
‘Savaşı kısa sürede bitireceğiz’
Netanyahu, operasyonun süresi hakkında net tarih vermese de “görece kısa bir zaman diliminde” bitirileceğini belirtti. İsrail lideri, “Bu plan savaşı hızlıca bitirmenin en iyi yolu” dedi. Ayrıca Filistinlilerin geçmişte devlet kurma fırsatlarını reddettiğini öne sürdü.
Almanya’ya eleştiri
Almanya’nın İsrail’e kısmi silah ambargosu uygulama kararını eleştiren Netanyahu, Almanya Başbakanı Friedrich Merz’in “yalan haberlerin baskısına boyun eğdiğini” söyledi ve “Bu savaşı başkalarının desteğiyle ya da olmadan kazanacağız” ifadelerini kullandı.
Gazze, bu planı kabul eder mi?
Netanyahu’nun “Hamas ve Filistin Devleti’nden bağımsız, İsrail’le sorunu olmayan bir yönetim” söylemi, yalnızca askeri bir stratejiyi değil, aynı zamanda Gazze’yi siyasi olarak da kuşatma planını ortaya koyuyor. Ancak bu sözlerin arkasında, aylardır süren bombardımanların bıraktığı enkaz, yas ve bitmeyen acı var.
“Ölçülü güç” iddiası, sahada yıkılmış mahalleler, paramparça aileler ve sessizliğe gömülmüş çocuk mezarlarıyla çarpıcı biçimde çelişiyor. Gazze’de yaşananlar, uluslararası hukukta işkence, insanlık dışı muamele ve soykırım tanımına girecek boyutlara ulaştı. On binlerce sivilin yaşamını yitirdiği, şehirlerin yerle bir edildiği, insanların evlerinden, çocuklarından, umutlarından koparıldığı bir süreçten sonra Gazze’nin, İsrail’in parmağının olduğu bir yönetimi kabul etmesi mümkün mü?
Tarih gösteriyor ki, acıya boğulan halklar kolay kolay affetmez. İsrail bugün toprağı kanla suluyor; yarın bu topraklardan yükselecek öfke, yalnızca direniş değil, on yıllar sürecek bir intikamın tohumu olabilir. Gazze halkı, özgürlüğü ve onuru için bekler, sabreder; ama unutmaz. Ve unutmayan bir halkın zamanı geldiğinde vereceği karşılık, hiçbir “emperyalist barış” masasının durduramayacağı kadar sert olur.
Tarih defalarca gösterdi: Yaraları kanayan halklar, günü geldiğinde intikamını alır.
