Yüzde 90 görme engelli yurttaş: Su faturamı ödemek için televizyonumu sattım

Osmaniye’de yaşayan yüzde 90 görme engelli Mehmet Çapar, aldığı 6 bin 450 lira engelli maaşıyla geçinemediğini, iki aydır ev kirasını ve faturalarını ödeyemediğini söyledi. Çapar, “Evimin kirası 10 bin lira, aldığım engelli maaşım 6 bin 450 lira. Bu ay gelen 3 bin liralık elektrik faturasını ödeyemediğim için televizyonumu satmak zorunda kaldım” dedi.

“Adana’dan Osmaniye’ye taşındım ama yine geçinemiyorum”

Doğuştan görme engelli olan ve yüzde 90 ağır engelli raporu bulunan Çapar, kira fiyatlarının yüksek olması nedeniyle Adana’dan Osmaniye’ye taşındığını anlattı. Ancak Osmaniye’de de yaşam koşullarının giderek ağırlaştığını belirten Çapar, şunları söyledi:

“Mesleğim normalde müzisyenlik. Düğünlerde şarkı söylerim. Ama maddi yetersizlikten dolayı işimi yapamıyorum. Şu an oturduğum evin iki aylık kirası birikti. Ev sahibi çıkartmıyor, Allah razı olsun, fakat bu kirayı ödemek zorundayım.”

“Çocuklarımın okul masraflarını karşılayamıyorum”

Üç çocuk babası olduğunu ifade eden Çapar, ailece her yıl aynı sıkıntılarla karşılaştıklarını söyledi:

“Bir çocuğum ortaokula, biri ilkokula gidiyor, diğeri daha küçük. Çocuklarımın okul masraflarını henüz karşılayamadım. Her sene aynı sıkıntıyı çekmekteyim. Çocuklarımı okula nasıl göndereceğimi düşünüyorum. Onları güzel bir şekilde okula göndermek, beslenmelerini hazırlamak istiyorum. Her insanın olduğu gibi bizlerin de insanca yaşamak hakkımız.”

“Mecbur kaldım, televizyonumu sattım”

Engelli maaşının temel ihtiyaçlarına yetmediğini belirten Çapar, zaman zaman çarşıda yara bandı ve kağıt mendil satarak ayakta kalmaya çalıştığını, ancak çoğu zaman eli boş döndüğünü aktardı.

“Bu ay evime gelen elektrik faturası 3 bin lira. Bu faturayı ödeyemediğim için evimin televizyonunu satmak zorunda kaldım. Evimin kirası 10 bin lira, aldığım maaş 6 bin 450 lira. Geçim imkânsız hale geldi. Eşim bazen yemek yapıyor, isteyen olursa oradan kazandığımızla kiramı denkleştirmeye çalışıyoruz.”