Mezopotamya... Medeniyetlerin beşiği, kadim milletlerin acılarının ve destanlarının diyarı. Bu kadim toprakların kaderi, üzerinde yaşayan Türkler, Kürtler, Araplar, Süryaniler ve diğer halkların kardeşliğinde, yani birbirine sıkı sıkıya sarılmasında gizlidir.

Bu birliği en saf haliyle, sanatçı İbrahim Tatlıses'in müziğinde buluyorum ben. “Şemmamê”yi dinlemeyeniniz yoktur herhalde. O, bu kardeşliğin, bu ortak kültürel ruhun en güzel, en oynak ve en hüzünlü ifadesidir. Kürtçesi de Türkçesi de bir başka güzeldir.

"Qurbana te me, Şemmo" yani "Kurbanım sana, Şemmo" daki 'kurban'lık olma durumu çok şey ifade eder! Biz, bu coğrafyanın insanları olarak, ne yazık ki yüz yıllardır kurban veriyoruz. Teröre kurban verdik, emperyalizmin bölücü oyunlarına kurban verdik, kirli savaşlara kurban verdik. Artık yeter! Bizim kurban olmamız gereken tek şey, kardeşliğimizin sevda ateşi, kendi haklarımızın onuru ve bu toprakların barışıdır.

Sesimizdeki Ortak Gelecek

İbrahim Tatlıses, yalnızca Türkiye'nin "İmparator"u değil, sesiyle Ön Asya ve Ortadoğu'nun kalbine taht kurmuş bir elçidir. Şarkıları Erbil'de, Şam'da, Tahran'da ve tüm gönül coğrafyamızda aynı duyguyla yankılanır. Türkmen ağzı, Kürt dengbej nağmeleri ve Arap makamları onun müziğinde, o içten Mezopotamya ritminde birleşir. Bu, Fırat ve Dicle'nin beslediği, ayrılmaz bir kültürün yaşayan sembolüdür. Tatlıses'in ezgileri, acılarımızın, sevdalarımızın ve coşkularımızın ortaklığını fısıldar; Türk-Kürt kardeşliğinin sadece bir siyasi temenni değil, tarihi ve coğrafi bir zorunluluk olduğunu kanıtlar.

Emperyalizme Karşı Birlik: Cahilliğin Ötesinde Bir Gerçek

Kürt meselesini sadece Türkiye'nin sınırlarına indirgemek, tarih ve coğrafyadan kopuk olmaktır, cahilliktir! Kürtler, İran, Irak, Suriye ve Türkiye'de yayılmış halde yaşar. Bu coğrafya, Sümerlerden Asurlara uzanan medeniyetlerle örülmüştür. Tarım, yazı, hukuk ve inançlar burada birlikte doğmuş; giyim, yemek, hikâyeler ve müzik birbirine karışmıştır.

Bu kültürel sentez, basit bir nostalji değildir. Bu, emperyalist böl-yönet politikalarına karşı duracak güçlü bir kalkan, devrimci bir potansiyeldir. Halklarımız müzikte, folklorda ve dilde bu kadar organik bir şekilde birleşiyorsa, dışarıdan gelen yıkıcı güçlere karşı da birleşebilir. Mezopotamya birliği, bölgemize dayatılan tüm savaş ve parçalanma senaryolarına verilecek en güçlü cevaptır. Türk-Kürt işbirliği, artık yalnızca iç barış değil, Ön Asya'nın istikrarı, bağımsızlığı ve yeniden ayağa kalkışı için stratejik bir zorunluluktur. Türkiye'nin bölgedeki etkinliği, ancak ve ancak bu kadim kardeşliği samimiyetle ve kararlılıkla yeniden kurmasına bağlıdır.

Vakit, Terörsüz Türkiye Projesidir

Bu tarihsel gerçeklik, Terörsüz Türkiye Projesi'ni siyasi bir tercihten öte, jeopolitik, kültürel ve insani bir zorunluluk kılar. Bölgesel istikrar, iç barışla başlar. Türk ve Kürt halklarının birliği, Ortadoğu'daki mazlum milletlere umut, örnek ve güç sunar. Ortak müzik, dil ve folkloru reddetmek, binlerce yıllık birikimi inkârdır.

Terör, alçak bir silahtır! O, yalnızca can almakla kalmaz; kültürel köprüleri yıkar, halklar arasına nefret eker ve en önemlisi, emperyalizmin işini kolaylaştırır. Terörsüz bir gelecek, Fırat ve Dicle'nin suladığı topraklarda yaşayan her birimizin insanca, onurlu ve bağımsız bir şekilde yaşama hakkıdır.

İbrahim Tatlıses'in sesi, Ortadoğu'nun özlediği barış melodisini çalar. Bu melodi, sınır tanımayan sevdaların, ortak tarihin ve kaçınılmaz coğrafyanın ezgisidir. Bu sese kulak vermek, Terörsüz Türkiye Projesi'ni hayata geçirmek; kültürün, müziğin ve coğrafyanın bize yüklediği kutsal bir görevdir.

Biz, bu topraklarda artık kan dökmeyeceğiz. Bizim kurban olacağımız tek şey, büyük sevdamız, bağımsızlığımız ve kardeşliğimizdir. Bu sorumluluktan kaçmak, tarihe, insanlığa ve emperyalizmin oyunlarına karşı direnişe ihanettir!